Skręcenie stawu skokowego – objawy i leczenie skręconej kostki

0
2112

Skręcenie stawu skokowego to inaczej skręcenie kostki. Jest to częsty uraz, który może niesie za sobą wiele komplikacji. Skręcenie kostki może zmusić do rezygnacji z uprawiania sportu czy noszenia butów na wysokim obcasie. W zależności od tego, jak rozległa jest kontuzja, takie dobierane są metody leczenia. W wielu przypadkach wystarczy tylko bandażowanie lub gips na kostkę, jednak niekiedy konieczna staje się operacja na skręcenie stawu skokowego. Zobacz, jakie są objawy skręcenia kostki.

Czym jest skręcenie kostki?

O skręceniu stawu skokowego mówimy, kiedy zostanie przekroczony fizjologiczny zakres ruchu w stawie skokowym. Oznacza to, że stopa nienaturalnie będzie zgięta na zewnątrz lub do wewnątrz. Bezpośrednią przyczyną skręcenia kostki jest uszkodzenie torebki stawowej oraz więzadeł. Najczęściej podczas skręcenia dochodzi do uszkodzenia stawu skokowego od strony bocznej, uszkodzenie więzadeł po stronie przyśrodkowej jest bardzo rzadkie.

Rodzaje skręcenia stawu skokowego

Ortopedzi wyróżniają 3 stopnie skręcenia stawu skokowego:

  • stopie I – jest to lekkie naciągniecie więzadeł oraz lekkie pękniecie torebki stawowej; dolegliwości to niewielki ból oraz obrzęk, który może utrudniać chodzenie, ale nie uniemożliwia go; dolegliwości czy I stopniu skręcenia stawu skokowego ustępują same, a pomoc ortopedy  nie jest potrzebna; w przypadku tego stopnia skręcenia kostki pojawić może się również krwiak oraz uczucie niestabilności stawu skokowego;
  • stopień II –  dochodzi tu do naderwania więzadeł oraz rozerwania torebki stawowe; przy tym stopniu skręcenia kostki występuje duży ból, obrzęk oraz wylew podskórny, czyli krwiak; objawy te utrudniają chodzenie oraz powodują uczucie niestabilności stawu skokowego;
  • stopień III – mamy tu do czynienia zarówno z rozerwaniem więzadeł, jak i torebki stawowej; mimo że jest to najwyższy stopień skręcenia kostki, to ból wcale nie jest większy niż w przypadku II stopnia; charakterystyczne jest jednak to, że nasila się w trakcie chodzenia; objawem skręcenia stawu skokowego III stopnia jest ograniczenie obciążenia i ruchomości chorej stopy, oznacza to, że nie można się swobodnie poruszać; występuje też bardzo duży krwiak oraz niestabilność stawu skokowego.

Przyczyny skręcenia stawu skokowego

Do najczęstszych przyczyn skręcenia kostki zalicza się uszkodzenia więzadła pobocznego. Uszkodzenie to jest następstwem występującego w krótkich okresach czasu, niemal zaraz po sobie przywiedzenia, zgięcia podeszwowego i odwracania stopy. W przypadku, gdy dochodzi do uszkodzenia stabilizatorów przyśrodkowych mamy do czynienia z odwrotnym procesem, czyli nagłym odwiedzeniem, zgięciem grzbietowym i nawróceniem stopy. Okoliczności, w których zazwyczaj dochodzi do skręcenia kostki to bieg, skok z dużej wysokości, poruszanie się po nierównym podłożu, obciążenie niedoleczonej kostki  np. podczas treningów.

Przewlekła niestabilność stawu skokowego

Na częste skręcenia kostki narażone są przede wszystkim osoby z przewlekłą niestabilnością stawu skokowego. Oznacza to, że torebka stawowa i więzadła po zrośnięciu są bardzo luźne, nie trzymają się więc stawu tak, jak powinny. W takich sytuacjach ryzyko skręcenia kostki jest bardzo wysokie. Kolejne urazy doprowadzają do zużycia się stawu oraz mogą powodować występowanie zmian zwyrodnieniowych.

Leczenie skręcenia stawu skokowego

Leczenie skręcenia stawu skokowego nie zawsze oznacza założenie gipsu czy operacje. To jakie kroki zostaną podjęte, uzależnione jest od stopnia skręcenie kostki. W przypadku skręcenia I stopnia leczenie nie obejmuje nawet wizyty u ortopedy. W głównej mierze opiera się na przykładaniu zimnych kompresów, odpoczynku, ograniczeniu na kilka dni chodzenia, usztywnieniu kostki opaską elastyczną lub bandażem.

Ze skręceniem kostki do lekarza należy się wybrać, jeśli ma się objawy II stopnia skręcenia. W tym przypadku lekarz zazwyczaj rekomenduje stosowanie preparatów przeciwbólowych i przeciwzapalnych w żelu oraz leków przeciwobrzękowych. Konieczne jest również noszenie stabilizatora z usztywnieniem bocznym. Jego zadaniem jest unieruchomienie stawu skokowego. Przy II stopniu skręcenia kostki może zostać również zastosowany opatrunek gipsowy oraz zastrzyki z heparyną. Po zakończeniu leczenia ważna jest natomiast rehabilitacja stawu skokowego.

Najbardziej inwazyjne leczenie stosuje się w przypadku III stopnia skręcenia stawu skokowego. W takim przypadku przez ok. 3 tygodnie należy nosić opatrunek gipsowy, a następnie 3 tygodni stylizator.

Operacja skręconej kostki

Leczenie operacyjne skręcenia stawu skokowego jest zalecane w przypadku przewlekłej jego niestabilności. Operacja stawu skokowego polega na wzmocnieniu więzadeł. Dochodzi do tego poprzez duplikację torebki stawowej. Tą nacina się, zakłada jej brzegi, aby była ciaśniejsza. W efekcie więzadła stają się krótsze. Kiedy tego typu zabieg nie jest wystarczający, ortopeda rekomenduje wykonanie przeszczepu ścięgien z innej części ciała w celu zrekonstruowania więzadeł. Zabieg ten przeprowadzany jest w znieczuleniu podpajęczynówkowym i trwa ok. 1,5 godziny. W niektórych przypadkach przeszczepienie ścięgien może być połączone z artroskopią. Po operacji noga unieruchomiona jest na 6 tygodni, następnie przez 1,5 miesiąca trzeba nosić stabilizator i uczestniczyć w rehabilitacji. Po zabiegu i rehabilitacji można nadal uprawiać sport.

[Głosów:0    Średnia:0/5]

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here