Tłuszczaki podskórne – objawy i sposoby leczenia choroby Dercuma

0
2466

Choroba Dercuma to jedno ze schorzeń skóry, które opisane zostało w 1892 roku. Widocznym i charakterystycznym objawem tej rzadkiej choroby są bolesne i liczne tłuszczaki podskórne. Dane medyczne wskazują, że na chorobę Dercuma zapadają przede wszystkim kobiety w wieku pomenopuzowym. Samo pochodzenie choroby jest nieznane, a schorzenie zalicza się do tych przewlekłych. Zobacz, jakie są objawy i sposoby leczenia podskórnych tłuszczaków.

Podskórne tłuszczaki – u kogo występują?

Jak wskazują dane medyczne, na chorobę Dercuma częściej cierpią kobiety po menopauzie. W grupie ryzyka znajdują się przede wszystkim te panie, które zmagają się z otyłością i nadwagą. O wiele rzadziej choroba Dercuma występuje u mężczyzn. Szacuje się, że występuje ona zaledwie u 16% panów w wieku dorosłym.

Jakie są objawy choroby Dercuma?

Chorobę Drcuma stosunkowo łatwo jest rozpoznać. Charakteryzuje się występowaniem na ciele bolesnych i licznych tłuszczaków. Umiejscowione są one w tkance podskórnej w różnych okolicach ciała, jednak najczęściej zaobserwować można je na kończynach i tułowiu. Tłuszczaki krzeczanowo komórkowe mogą też występować w okolicy karku, pleców, barków, ramion, pach, pachwin i uch. Ze względu na ich pojawienie się i dużą liczbą sylwetka osoby cierpiącej na chorobę Darcuma zaczyna przypominać ta zdeformowaną na kształt pesudoatlety. Podskórnej tłuszczaki u różnych osób mogą przyjmować odmienne wielkości, zawsze jednak pokryte są niezmienioną skórą. Ich struktura jest miękka, co sprawia, że z łatwością można je przesuwać względem położenia. Przy nacisku na podskórny tłuszczak chory odczuwa ból.

Jakie są przyczyny wstępowania tłuszczaków podskórnych?

Dokładna przyczyna choroby Dercuma nie jest znana. Wskazuje się jednak, że dolegliwości bólowe tłuszczaków podskórnych powodują zaburzenia autonomiczne układu nerwowego. Najnowsze badania naukowe pokazują, że choroba Dercuma może mieć podłoże genetyczne, ponieważ obserwuje się tendencje do jej rodzinnego występowania w linii żeńskiej. Wskazuje się też, że przyczyną tłuszczaków podskórnych mogą być mechanizmy autoimmunologiczne, zapalne lub metaboliczne. Przyczyn występowania tego skórnego schorzenia lekarze szukają głównie w zaburzeniach lipidowych oraz gospodarki węglowodanowej i hormonalnej.

Jak rozpoznaje się chorobę Dercuma?

Kryteria pozwalające na jednoznaczną diagnostykę w zakresie choroby Dercuma zostały opracowane przez Brodovskiego dopiero w 1994 roku. Od tej pory, aby potwierdzić tą chorobę, lekarz musi stwierdzić występowanie niżej przedstawionych cech klinicznych:

  • osłabienie i męczliwość,
  • uogólniona otyłość,
  • bolesne tłuszczaki podskórne, których liczba oraz wielkość stale rośnie;
  • zaburzenia emocjonalne takie jak depresja, niestabilność emocjonalna lub zaburzenia neurologiczne w formie padaczki, otępienia.

W czasie diagnostyki choroby Dercuma eliminuje się choroby naczyń limfatycznych, zespół Gardnera, chorobę madelunga, fibomialie reumatyczną oraz nerwiakowłókniktowość.

Zgodnie z aktualnie przygotowanymi kryteriami diagnostycznymi Międzynarodowej Organizacji Zdrowia, aby stwierdzić, że pacjent cierpi na chorobę Drcuma, wystarczy obecność tłuszczaków podskórnych powodujących ból i uczucie osłabienia.

Choroba Dercum – rodzaje

Ze względu na niejednorodny obraz kliniczny tłuszczaków podskórnych schorzenie to zostało podzielone na 3 odmiany. Różnią się one od siebie położeniem zmian oraz stopniem intensywności bólu. Postacie choroby Dercuma to:

  • typ I kostno – stawowy – guzki powstają na stawach kolanowych, łokciowych i w okolicy bioder; chory zmaga się ze stałym bólem;
  • typ II rozsiany – tłuszczaki pojawiają się w obrębie tułowia, pośladków, pach, podeszwowych części stop i kończyn; ból przy tym typie schorzenia jest uogólny;
  • typ III guzkowaty – na ciele występuje wiele bolesnych tłuszczaków, których średnica to od 0,5 do 4 centymetrów.

Objawy towarzyszące przy chorobie Dercuma

Objawem towarzyszącym tłuszczakom podskórnym jest duży ból, który może powodować allodynie. Mianem tym określa się stan, w którym chory doświadcza nieprzyjemnych doznań na skutek oddziaływania bodźców niewywołujących dolegliwości bólowych u osób zdrowych. W efekcie mamy do czynienia ze znacznym ograniczeniem ruchomości i sprawności, a nawet z zaburzeniami psychicznymi. Oprócz tego może wystąpić przeczulica skórna, uczucie rozpierania w obrębie zmian, osłabienie siły mięśniowej, stany podgorączkowe, bóle i zawroty głowy, zaburzenia czucia, parestezje, choroba Parkinsona, zespół cieśni nadgarstka, otępienie. Chorzy na chorobę Dercuma narażani są też na depresje oraz zaburzenia funkcji poznawczych i koncentracji.

Choroba Dercuma – leczenie

Do tej pory sposób na skuteczne pozbycie się tłuszczaków podskórnych nie jest znany. Osobom cierpiącym na nie podaje się jedynie niesteroidowe leki przeciwzapalne, przeciwbólowe, a niekiedy także opioidowe. Stosowane są także środki hamujące objawy neurologiczne i psychiczne. W terapii zalecane jest również wykonywanie miejscowych drenaży limfatycznych, dożylnych wlewów lidokainy i liposukcję. W przypadku, gdy u chorego występują zmiany martwicze, zastosowana może być operacja chirurgiczna.

[Głosów:5    Średnia:2.2/5]

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here