Jakie są objawy mononukleozy?

0
1648

Mononukleoza zakaźna inaczej nazywana chorobą pocałunków jest wywoływana przez wirusy. Choroba ta zazwyczaj ma bardzo ostry przebieg, ale przechodzi samoistnie. Należy jednak pamiętać, że w przypadku zauważania u siebie objawów mononukleozy lepiej od razu udać się do lekarza. Wynika to z tego, że choroba ta może wywołać szereg groźnych powikłań. Zobacz, jakie objawy daje mononukleoza.

Mononukleoza u dzieci i u dorosłych wywoływana jest przez wirus Epsteina-Barra, w skrócie nazywany wirusem EBV. Wbrew powszechnym opiniom choroba pocałunków nie tak łatwo jest się zarazić. Przenoszą ją jedynie ludzie, w których ślinie znajduje się wirus EBV. Do zarażenia dochodzi na skutek bliskiego kontaktu – pocałunków, współdzielenia sztućców czy picia z jednej butelki. Okres inkubacji choroby to nawet 50 dni, a zarażania do pół roku.

Objawy mononukleozy

Pierwsze objawy mononukleozy bardzo łatwo pomylić z klasyczną grypą. Symptomy choroby rozwijają się bardzo powoli i pierwszy etap może trwać nawet do 2 tygodni. Kiedy wirus Epsteina-Barr wnikanie do komórek nabłonka wtedy choroba przechodzi do drugiego etapu i daje o wiele bardziej charakterystyczne objawy. Na tym etapie jako objawy mononukleozy wskazuje się bardzo silny ból gardła, zapalenie migdałków oraz wysoką gorączkę. Symptomy te utrzymują się ok. 2 tygodni, a nawet dłużej. Charakterystyczne dla mononukleozy jest powiększenie węzłów chłonnych, również tych na głowie. Jeśli do tego dojrzeć u pacjenta można zauważyć na głowie rogi.

Na kolejnym etapie rozwoju mononukleozy mamy do czynienia z powiększeniem śledziony. Powoduje to ból brzucha, pleców oraz nudności. Najczęściej objaw ten wykrywany jest w badaniu fizykalnym przeprowadzonym przez lekarza. Mononukleoza może się tez przyczynić do powiększenia wątroby. Dochodzi do tego na skutek przejściowego stanu zapalnego wywołanego obecnością wirusa.

Ważną informacją jest to, że mononukleoza u dorosłych może dawać inne objawy niż u dzieci. Najczęściej obserwuje się, że symptomów schorzenia jest mniej. U osób dorosłych główne objawy to powiększenie węzłów chłonnych w okolicy szyjnej oraz żółtaczka.

Jak zdiagnozować mononukleozę?

Mononukleozę podejrzewa się na podstawie występujących objawów. W przypadku, gdy są one charakterystyczne dla choroby pocałunków, lekarz zleca wykonanie badań krwi. Najczęściej stosowany test na mononukleozę to badanie serologiczne. Na jego podstawie można określić obecność przeciwciał dla wirusa EBV. Test pozwala również oszacować, w którym momencie doszło do zakażenia. Medycyna dysponuje też badaniami wykrywającymi DNA wirusa odpowiedzialnego za chorobę pocałunków. Badania te stosuje się u pacjentów, którzy mają upośledzoną odporność.

W diagnostyce mononukleozy stosuje się też morfologię. W przypadku, gdy choroba pocałunków występuje, w  rozmazie krwi pojawiają się limfocyty atypowe, czyli reaktywne.

Mononukleoza u dzieci

Na mononukleozę mogą zapaść zarówno osoby dorosłe, jak i dzieci. U tych ostatnich ma ona najczęściej dobre rokowania. W przypadku wykrycia u dziecka choroby należy poczekać aż ona minie, a w czasie jej przebiegu chronić malucha przed nadmiernym wysiłkiem.

Mononukleoza w ciąży

Kobiety ciężarne, które zauważą u siebie objawy mononukleozy, powinny jak najszybciej udać się do lekarza. Choroba ta jest groźna dla płodu, dlatego leczenie jest niezbędne. Aby zminimalizować niebezpieczeństwo, konieczna jest wczesna i rzetelna diagnoza. Szybkie rozpoczęcie leczenia pozwala chronić nienarodzone dziecko.

Jak leczy mononukleozę?

Mononukleozę tak samo, jak i inne choroby wirusowe leczy się przede wszystkim objawowo. W przypadku potrzeby podaje się leki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe, a także te zmniejszające obrzęk gardła  i dróg oddechowych. W przypadku, gdy mononukleoza ma bardzo ostry przebieg, do kuracji włącza się farmaceutyki o działaniu przeciwwirusowym. Oprócz farmakologii zalecane jest również unikanie stresu i wysiłku oraz odpoczynek. Kiedy na skutek choroby dojdzie do bardzo dużego powiększenia śledziony, konieczna jest hospitalizacja.

Należy pamiętać, że w większości przypadków mononukleoza jest chorobą ustępującą samoistnie. Po jej zwalczeniu, organizm nabiera na nią odporności. Wirus EBV pozostaje jednak do końca życia w organizmie. Może to wywoływać przewlekłe zmęczenie, zmiany nowotworowe oraz choroby tarczycy. W przypadku takich powikłań pacjent powinien zażywać leki przeciwwirusowe, suplementy oraz prowadzić terapię ziołową.

Powikłania po mononukleozie

Powikłania po mononukleozie zaliczane są do tych groźnych i niebezpiecznych, zdarzają się jednak niezwykle rzadko. Przede wszystkim jako główne powikłanie po mononukleozie wskazuje się wtórne zakażenia bakteryjne, opuchnięcia i nacieki w drogach oddechowych oraz zmiany hematologiczne. Do tych ostatnich zalicza się: pęknięcie śledziony, zapalenie opon mózgowych, mózgu i rdzenia kręgowego, zespół Guillaina i Barrego, zapalenie serca, niektóre nowotwory, małopłytkowość.

Mononukleoza to choroba niezwykle obciążająca i wyczerpująca dla organizmu. Długotrwała gorączka, kaszel, ból i długa obecność wirusa we krwi sprawia, że po chorobie konieczna jest rekonwalescencja. Nie można o niej zapominać! Powinna obejmować ona zapewnianie odpowiedniej ilości snu, unikanie nadmiernego wysiłku fizycznego oraz ochronę brzucha przed urazami. Należy pamiętać, że w pierwszych tygodniach po chorobie możemy być zmęczeni, osłabieni i senni.

[Głosów:0    Średnia:0/5]

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here