Nerwica lękowa – jak rozpoznać objawy nerwicy lękowej?

0
2671

Nerwica lękowa to schorzenie, które kwalifikuje się jako zaburzenie powodowane przez lęk. Przyczyn jego występowania zazwyczaj szuka się w dzieciństwie pacjenta. Do najczęstszych przyczyn nerwicy lękowej zalicza się niezaspokojenie dziecięcych potrzeb oraz przebyte traumy np. separacje z rodzicami lub jednym rodzicem. Lekarze wskazują również, że nerwica lękowa swoje przyczyny może mieć w genetyce. Bez względu na to, jaka jest geneza choroby, nerwicę należy leczyć. Podstawą jest tu psychoterapia, która w niektórych przypadkach może być wspomagana farmakologicznie. Zobacz, kiedy mówi się o nerwicy lękowej, a kiedy o zwykłym strachu.

Zwykły lęk czy nerwica lękowa? Objawy nerwicy lękowej

Lęk czy strach towarzyszy wielu osobom i pojawia się w różnych sytuacjach. Nie ma jednak co panikować. Te uczucia są zupełnie naturalne. Odczuwanie lęku nie zawsze oznacza nerwicę lękowa. Każdy z nas się czegoś boi, dlatego aby odróżnić zwykły lęk od nerwicy lękowej trzeba znać jej objawy. Przede wszystkim jednak trzeba pamiętać, że nerwica lękowa jest chorobą przewlekłą. W praktyce oznacza to, że lęk towarzyszy choremu przez cały czas i nie jest tylko okazjonalny i wywołany konkretnym zdarzeniem. Lęk przy nerwicy jest również niezwykle silny i uniemożliwia jakiekolwiek działania. Pojawia się nawet w sytuacjach całkowicie bezpiecznych i takich, kiedy teoretycznie osoba może czuć się odprężona i zrelaksowania. Może on prowadzić do halucynacji czy niemożność wychodzenia z domu. Oznacza to, że nerwica lękowa wpływa na zachowania, myślenie, odczuwanie i życie chorego. Jego podstawowymi emocjami i zachowaniami jest niepokoi, strach, życie na krawędzi, poczucie zagrożenia, impulsywne i agresywne zachowanie, przekraczanie norm, ataki paniki, irytacja, zdenerwowanie, niecierpliwość, roztargnienie, problemy z koncentracją, niepewność, smutek. Oprócz tego osoby chore na nerwice lękowa zmagają się z całą gamą objaw somatycznych. Bardzo często to one dodatkowo podnoszą poziom lęku.

Objawy somatyczne nerwicy lękowej to zawroty głowy, ucisk w gardle, kołatanie serca, nadmierne pocenie się, suchość w ustach, problemy ze snem, bóle mięśniowe i drętwienie kończyn, bóle brzuch i głowy, biegunka, częstomocz, bolesne lub nieregularne miesiączki, nadmierne pragnienie.

Jakie są przyczyny nerwicy lękowej?

Do najczęstszych przyczyn nerwicy lękowej zalicza się problemy wywodzące się z wczesnego dzieciństwa. To wtedy dochodziło do konfliktów, w których dzieci były zmuszane do rzeczy, które nie były zgodne z ich pragnieniami i dążeniami. Na nerwicę lękowa cierpią też osoby, które w dzieciństwie przeżyły silny stres lub uraz i nie umieją sobie z tym poradzić. Zaburzenie mogą wywołać również presja i zbyt duże oczekiwania rodziców lub opiekunów, lęk przed stratą/ rozdzieleniem z rodzicem itp. Schematy wykształcone w czasie dzieciństwa przenoszone są w dorosłe życie i powielane, stąd zaburzenia lękowe. Psychiatrzy wskazują więc, że za występowanie nerwicy lękowej odpowiedzialne jest wychowanie, cechy rodziców, sytuacja w domu rodzinnym oraz traumatyczne zdarzenia np. śmierć czy choroba bliskiej osoby. W odpowiedzi na takie sytuacje dziecko przyjmuje postawę obronną, które może przybrać postać nerwicy lękowej.

Jako przyczynę nerwicy lękowej wskazuje się też genetykę. Badania wskazują, że niektórzy ludzie rodzą się z predyspozycją do tego zaburzenia. Wynika to z posiadanego typu osobowości. Uaktywnienia choroby można jednak uniknąć, kiedy dziecko jest mądrze wychowywane oraz w jego dzieciństwem brakuje traumatycznych wydarzeń. Osobowość, które predysponuje do nerwicy lękowej to ta lękliwa. Poznać można ją po tym, że osoba koncentruje się tylko na krytyce, ma ograniczony styl życia, niechętnie wchodzi w związki i relacje oraz brakuje jej akceptacji dla samego siebie i otoczenia.

Leczenie nerwicy lękowej

Diagnozowanie nerwicy lękowej nie jest łatwe. Przez jej objawy somatyczne na początku należy wykluczyć, czy faktycznie nie mają one podłoża chorobowego i coś złego nie dzieje się w organizmie. Diagnozy nerwicy lękowej dokonuje lekarz psychiatra/psycholog. Do takiego należy się zgłosić, jeśli zaburzenia lękowe uniemożliwiają normalne funkcjonowanie, a proste czynności wywołują strach.

Podstawą leczenia nerwicy lękowej jest psychoterapia. Obejmuje ona uświadomienie sobie własnych zachowań oraz poszukiwanie sposobu radzenia sobie z nimi. Konieczne jest również przepracowanie wydarzeń z przeszłości oraz zaakceptowanie ich. Psychoterapia w przypadku nerwicy lękowej trwa co najmniej kilka miesięcy, może jednak być konieczna i przez kilka lat. Zazwyczaj stosuje się na niej psychoterapię poznawczo-behawioralną oraz terapię psychodynamiczną.

W przypadku, gdy nerwica lękowa daje silne objawy, które nie pozwalają normalnie żyć terapię wspomaga się lekami przeciwdepresyjnymi oraz przeciwlękowymi. Łagodzą one skutki zaburzenia, ale nie leczą pacjenta. W związku z tym należy pamiętać, że zażywanie leków nie oznacza automatycznego zakończenia terapii. Warto również wiedzieć, że leki na nerwicę lękową silnie uzależniają, stąd też decyzja o podjęciu terapii farmakologicznej nie jest łatwa.

[Głosów:4    Średnia:1.8/5]

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here