Muzyka wpływa na zachowanie człowieka poprzez oddziaływanie na mózg, a następnie na inne struktury ciała w sposób możliwy do zaobserwowania, zidentyfikowania, zmierzenia i przewidywalności, zapewniając tym samym niezbędny fundament dla zastosowań terapeutycznych.
Terapeuci muzyczni wykorzystują te możliwości, aby wpływać na określone zachowania i wyniki.
Terapia muzyczna jest przydatna, ponieważ muzyka wyzwala całe procesy i funkcjonowanie mózgu, które bezpośrednio wpływają na funkcje, zdolności kognitywne, emocjonalne i fizyczne. Dzięki najnowszym badaniom modeli neuroplastyczności, terapia muzyką stała się podstawową strategią stosowaną w wiodących programach rehabilitacji, edukacji i wellness.
Muzykoterapia dogłębna – co to jest?
Muzykoterapia to wzmocnienie ludzkich możliwości poprzez planowane wykorzystanie muzycznych wpływów na funkcjonowanie mózgu.
Muzykoterapia dogłębna to kliniczne i oparte na dowodach wykorzystanie interwencji muzycznych w celu osiągnięcia zindywidualizowanych celów w relacji terapeutycznej przez dyplomowanego specjalistę, który ukończył zatwierdzony program terapii muzycznej.
Muzykoterapia to uznany zawód w dziedzinie zdrowia, w którym muzyka wykorzystywana jest w ramach relacji terapeutycznej w celu zaspokojenia fizycznych, emocjonalnych, poznawczych i społecznych potrzeb jednostek. Takie założenie istnieje od kilkunastu lat w USA, gdzie funkcjonuje nawet American Music Therapy Association. Misją American Music Therapy Association jest podnoszenie świadomości społecznej na temat korzyści płynących z muzykoterapii oraz zwiększenie dostępu do wysokiej jakości usług muzykoterapii w szybko zmieniającym się świecie. W Polsce muzykoterapia zyskuje w ostatnich latach na popularności, natomiast wciąż bywa traktowana z przymrużeniem oka i raczej jako forma relaksu niż „pełnoprawnej” dziedziny nauki.
Wracając do terapii muzyką, po ocenieniu mocnych stron i potrzeb każdego klienta, wykwalifikowany muzykoterapeuta zapewnia wskazane leczenie, w tym tworzenie, śpiewanie, poruszanie się i / lub słuchanie muzyki. Poprzez muzyczne zaangażowanie w kontekście terapeutycznym, umiejętności klientów są wzmacniane i przenoszone do innych obszarów ich życia. Muzykoterapia zapewnia także możliwości komunikacji, która może być pomocna dla tych, którym trudno jest wyrazić się słowami. Badania nad muzykoterapią wspierają jej skuteczność w wielu obszarach, takich jak: ogólna rehabilitacja fizyczna i ułatwianie ruchu, zwiększanie motywacji ludzi do angażowania się w leczenie.
Historia muzykoterapii – jak to się zaczęło?
Idea muzyki jako uzdrawiającego bodźca, który może wpływać na zdrowie i zachowanie, jest tak samo stara jak pisma Arystotelesa i Platona. Zawód muzykoterapeuty XX wieku formalnie rozpoczął się po I wojnie światowej i II wojnie światowej, kiedy muzycy wszystkich typów, zarówno amatorzy, jak i profesjonaliści, udali się do szpitali weteranów w całym kraju, aby grać dla tysięcy żołnierzy cierpiących z powodu traum fizycznych i emocjonalnych związanych z udziałem w walce zbrojnej (stres pourazowy itd.).
Poważne reakcje fizyczne i emocjonalne pacjentów na muzykę skłoniły lekarzy i pielęgniarki do zwrócenia się o zatrudnienie muzyków przez szpitale. Wkrótce stało się oczywiste, że muzycy ze szpitala potrzebowali jakiegoś wcześniejszego szkolenia przed wejściem do placówki, więc zapotrzebowanie wzrosło w związku z programem studiów. Poniżej znajduje się bardzo krótki, historyczny wgląd w ten fascynujący zawód.
Najwcześniejsze odniesienia do muzykoterapii dogłębnej
Najstarsze znane odniesienie do muzykoterapii pojawiło się w 1789 r. w niepodpisanym artykule w “Columbian Magazine” zatytułowanym “Muzyka fizycznie rozważana”. Na początku XIX wieku pisma o terapeutycznej wartości muzyki pojawiły się w dwóch rozprawach medycznych, pierwszy opublikowany przez Edwina Atlee (1804), a drugi Samuela Mathewsa (1806). Atlee i Mathews byli uczniami dr. Benjamina Rusha, lekarza i psychiatry, który był zdecydowanym zwolennikiem używania muzyki w leczeniu chorób medycznych. W XIX wieku pojawiła się pierwsza nagrana interwencja w zakresie muzykoterapii w kontekście instytucjonalnym (wyspa Blackwell’s w Nowym Jorku), a także pierwszy zarejestrowany systematyczny eksperyment z muzykoterapią (Corning wykorzystał muzykę do zmiany stanów snu podczas psychoterapii).
Muzykoterapia dogłębna – w czym może nam pomóc?
Terapia dźwiękiem najskuteczniejsza jest przy schorzeniach takich jak:
- Nowotwory
- Mięśniaki macicy
- Urazy narządu ruchu
- Złamania
- Torbiele nerek
- Kamienia nerkowe i żółciowe
- Choroby narządów wewnętrznych
- Zwapnienie tętnic
- Guzki tarczycy
- Nerwice, depresje oraz stany lękowe
- Zespół Downa, autyzm i ADHD u dzieci
- Muzykoterapię powinni zastosować również zawałowcy – obniża ona ciśnienie i tętno.
- Muzyka pozwala zmniejszyć zapotrzebowanie na leki przeciwbólowe podczas porodu.
- Zwiększa wydajność pracy, a nawet chęć dokonywania zakupów, co skutecznie wykorzystują handlowcy i menadżerowie.
Muzykoterapia dogłębna stwarza możliwości uwolnienia się od około 250 rozmaitych schorzeń, a ponadto niezwykle pozytywnie oddziałuje na psychikę. Znikają takie uczucia jak: strach, smutek, agresja, depresja, a ich miejsce zajmują spokój i odprężenie.
