Łojotokowe zapalenie skóry to najczęściej problem wieku dojrzewania. Może jednak pojawić się też u niemowląt oraz osób dorosłych. Wyprysk łojotokowy charakteryzuje się łuszczącą się skórą na twarzy, we włosach oraz na całym ciele. Jest on choroba przewlekłą i nawracającą. Skórę łojotokową inaczej nazywamy tłustą. Występuje ona u osób, które mają nadczynne gruczoły łojowe. Poznaj przyczyny i objawy łojotokowego zapalenia skóry oraz zobacz, jak radzić sobie z tą dolegliwością.
Łojotokowe zapalenie skóry uznawane jest za najczęstszą z występujących chorób skóry. Charakteryzuje się występowaniem zmian rumieniowo-złuszczających. Łojotokowe zapalenie skóry może obejmować twarz, klatkę piersiową, owłosioną skórę głowy, a także fałdy skórne.
Przyczyny łojotokowego zapalenia skóry
Jako przyczyny łojotokowego zapalenia skóry zazwyczaj wskazuje się wzmożoną aktywność gruczołów łojowych oraz nieprawidłowy skład produkowanego przez nich łoju. Te przyczyny są jednak tylko domysłami lekarzy i do dziś nie zostały jednoznacznie potwierdzone. Podaje się również, że łojotokowe zapalenie skóry może być wynikiem nieprawidłowego działania układy odpornościowego. Teorię tę ma potwierdzać fakt, że wyprysk łojotokowy zazwyczaj występuje u osób z obniżoną odpornością. Jako kolejne przyczyny tego schorzenia skórnego wymienia się: nieodpowiednią dietę, brak higieny osobistej zanieczyszczenie środowiska, brak ekspozycji na słońce, stres, zaburzenia hormonalne. Czynniki te mogą powodować łojotokowe zapalenie skóry lub nasilić jego objawy.
Coraz częściej mówi się też o tym, że łojotokowe zapalenie skóry wywołują grzyby, a dokładnie drożdżaki Malassezia spp. Naturalnie wchodzą one w skład flory bakteryjnej naskórka, jednak u niektórych osób namnażają się one w zbyt dużych ilościach. Powoduje to złuszczenie się naskórka, podrażnienia i zaczerwienienia.
Łojotokowe zapalenie skóry – grupy ryzyka
Jak podaję medycyna, niektóre osób mają większe predyspozycje do ŁZS niż inne. W grupie ryzyka znajdują się osoby, które chorują na schorzenia neurologiczne np. porażenie nerwu XII, jamistość rdzenia czy chorobę Parkinsona. Dużym czynnikiem ryzyka są też choroby psychiczne, alkoholizm, infekcje wirusem HIV, choroby nowotworowe przewody pokarmowego i oddechowego oraz inne choroby przewlekłe.
Objawy łojotokowego zapalenia skóry
Pierwszym i charakterystycznym objawem łojotokowego zapalenia skóry jest delikatny rumień, któremu towarzyszy silne złuszczanie się naskórka. Łyski odchodzące od skóry są tłuste i żółte, a niekiedy można zaobserwować, że tworzą one strupy. Zmiany skórne najczęściej pojawiają się najpierw na owłosionej skórze głowy, a następnie rozprzestrzenia się dalej i lokalizują wzdłuż linii włosów w obrębie brwi, na fałdach nosowych, wargowych, czole. Wykwity mogą także pojawiać się wzdłuż kręgosłupa oraz w okolicy mostka i na brzegach powiek. Jeśli stan zapalny jest silny, dochodzi do wytapiania rozpadlin i przeczosów, którym towarzyszy świąd.
Łojotokowe zapalenie skóry u niemowląt: objawy
Do łojotokowego zapalenia skóry może dojść również u niemowląt. Pierwsze objawy pojawiają się bardzo wcześnie, bo już ok. 2 tygodnia życia. Choroba przebiega podobnie jak u osób dorosłych. Na skórze pojawiają się miękkie, tłuste i żółto-szare strupki i włoski. Zmiany najpierw pojawiają się na głowie w obrębie tzw. ciemieniuchy, a następnie zajmują skórę twarz, tułowia i kończyn.
Łojotokowe zapalenie skóry – diagnostyka
Rozpoznanie łojotokowego zapalenia skóry nie jest proste. Na etapie diagnozy trzeba wykluczyć inne schorzenia, które również objawiają się złuszczeniem naskórka takie jak łuszczyca, grzybica łupież różowaty oraz choroby o podłożu alergicznym. W tym celu przeprowadza się szereg testów i badań.
Łojotokowe zapalenie skóry: leczenie
Leczenie łojotokowego zapalenia skóry nie należy do najłatwiejszego. Dobór metod zależy od wieku pacjenta, lokalizacji zmian oraz stopnia ich nasilenia. Kuracje łączą w sobie leczenie miejscowe, jak i ogólne. Łojotokowe zapalenie skóry można leczyć również lekami doustnymi, które przeznaczone są tylko dla osób dorosłych. W ich przypadku podaje się antybiotyki, retinoidy, pochodne imidazolowe oraz steroidy. Oprócz tego zaleca się stosowanie miejscowych kremów i leków przeciwgrzybiczych i przeciwzapalnych. Może się okazać, że na początku kuracji konieczne będzie również użycie mocnego preparatu złuszczającego np. oliwki salicylowej. Ułatwi to dostęp substancjom leczniczym do naskórka.
Łojotokowe zapalenie skóry – pielęgnacja
Łojotokowe zapalenie skóry to choroba, która lubi nawracać. Aby temu zapobiec, zaleca się odpowiednią pielęgnację ciała. Należy stosować łagodne szampony lecznicze oraz dermokosmetyki, które zawierają substancje złuszczające i przeciwgrzybiczne. Przy łojotokowym zapaleniu skóry polecane są szampony z cyklopiroksolaminą lub ketokonazolem. Warto je stosować raz w tygodniu przez kilka miesięcy. W przypadku ciężkiej postaci choroby wskazane jest stosowanie 200 mg/24 godz. itrakonazolu przez 2 kolejne dni każdego miesiąca. Warto też sięgnąć po wypróbowane domowe sposoby na łojotokowe zapalenie skóry, takie jak okłady z tymianku, mniszka lekarskiego, rozmaryny czy kurkumy.
