Dziurawiec to znane i chętnie stosowane zioło. Można kupić go w aptece, sklepie z ziołami lub zebrać samemu. Dziurawiec zwyczajny jest bardzo łatwo dostępny. Rośnie na łąkach, polach, w widnych zaroślach, na zboczach czy skrajach lasów. Jego popularność wynika z tego, że ma wszechstronne działanie. Medycyna naturalna wykorzystuje do leczenia zarówno napary i wyciągi z dziurawca, jak i tworzone z niego oleje i soki. Warto jednak pamiętać, że zbyt duże ilości dziurawca mogą prowadzić do uczulenia na światło słoneczne, a zioło może wchodzić w niepożądane reakcje z niektórymi lekami. Zobacz, jakie są właściwości dziurawca oraz kiedy warto po niego sięgnąć.
Dziurawiec zwyczajny
Dziurawiec zwyczajny to znana i powszechnie dostępną rośliną. Spotkać można ją na łąkach, polach czy leśnych polanach. Wyróżnia się sztywną łodygą o wysokości do 60 cm, żółtymi kwiatami i liśćmi w kształcie elipsy. Dziurawiec zwyczajny można zbierać od czerwca do września. Stosowany może być przy wielu schorzenia, a jego lecznicze właściwości wynikają z zawartych w nim substancji. Przede wszystkim w dziurawcu zwyczajnym znajdziemy hyperycynę, która jest flawonoidem. Ponadto w roślinie znajduje się też hiperozyd, rutyna, kwercetyna oraz hyperforyna. Uzupełnione jest to olejkami eterycznymi, żywicami, kwasami organiczny, solami mineralnymi, cukrami, witamina A i C.
Właściwości lecznicze dziurawca
Właściwości dziurawca się niezwykle duże. Ma on działanie moczopędne, wzmacniające naczynia włosowate, rozkurczające oraz przeciwbakteryjnie. Ponadto działa antyseptycznie, ściągająco, przeciwdziałać nadkwasocie, pobudza trawienie i łaknienie, zapobiega depresji.
Zastosowanie dziurawca
Ze względu na swoje właściwości dziurawiec można stosować:
- na schorzenia dróg żółciowych i żołądka – działa zarówno w stanach zapalnych, jak i skurczowych dróg żółciowych; wspomaga także zastój żółci w pęcherzyku żółciowym i łagodzi objawy kamicy żółciowej oraz osłabienia czynności wątroby; dziurawiec zaleca się także przy stanach zapalnych błon śluzowych jelit i żołądka, zmniejszonym wydzielaniu soku żołądkowego, braku apetyty, zgadze, wzdęciach, gazach, bólach brzucha oraz biegunce; na dolegliwości bólowe polecany jest przede wszystkim napar z dziurawca;
- na kamicę moczową – ze względu na swoje właściwości moczopędne dziurawiec sprawdzi się przy schorzeniach, których objawami jest zmniejszone wydalanie moczu;
- na uspokojenie – zalecane jest stosowanie go przy stanach nerwowego wyczepiania, zaburzeniach równowagi nerwowej, niepokoju, stanach depresyjnych, psychowegetatynych; dziurawiec jest też naturalnym lekiem, który można zastosować u dzieci z problemami moczenia się w nocy czy sennymi koszmarami;
- na bielactwo – dziurawiec stosuje się na zanik pigmentu skóry; aby wykorzystać właściwości tego ziela, zalecane jest zażywanie doustnych preparatów oraz łączenie ich ze smarowaniem skóry olejem lub sokiem z dziurawca;
- na odmrożenia i oparzenia – dziurawiec można stosować zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie; w tej drugiej formie wspomaga gojenie się ran, odmrożeń, oparzeń, trądziku; wynika to z jego właściwości antyseptycznych i ściągających; zewnętrznie jednocześnie stosuje się olejki eteryczne z ziela dziurawca lub odwary z tej rośliny; wyciąg z dziurawca można spotkać również jako składnik kremów, emulsji regenerujących skórę, płynów do płukania jamy ustnej.
Herbata i wyciąg z dziurawca
Najczęściej dziurawiec stosowany jest w formie ziołowego naparu do picia. Aby go przygotować, należy łyżeczkę suszu z ziela wsypać do szklanki i zalać gorącą wodą. Na zaparzenie naparu z dziurawca należy poczekać ok. 15 minut. Zalecane jest jego picie w dawce 2-3 szklanek dziennie po jedzeniu lub przed nim.
Dziurawiec można również stosować jako wyciąg alkoholowy, czyli nalewkę. Będzie ona miała działanie przeciwbakteryjne, wzmacniające i uspokajające. Nalewka na wodzie z dziurawca to natomiast lekarstwo na bielactwo zażywane doustnie. Zewnętrznie stosowana jest na drobne krwawienia.
Olej z dziurawca
Dziurawiec można również stosować w innych formach niż napary do picia np. jako olej. Można wykonać go samodzielnie, łącząc kwiaty rośliny ze spirytusem i olejem roślinnym. Olej z dziurawca można używać zewnętrznie na choroby skóry. Będzie działał przeciwzapalnie, odkażająco i ściągająco.
Sok z dziurawca
Sok z dziurawca pozyskuje się z kwiatów rośliny. Polecany jest on do smarowania dziąseł przy stanach zapalnych. Ma również dobry wpływ na układ nerwowego, dlatego stosowany jest przy uszkodzeniach nerwów spowodowanych urazami, wstrząsem mózgu i udarach.
Skutki uboczne zażywania dziurawca
Długie stosowanie dziurawca może powodować wystąpienie skutków ubocznych. Do takich zaliczana jest nadwrażliwość na promienie nadfioletowe. Sprawia to, że skóra staje się wrażliwa na promieniowanie UV, bardziej podatna na oparzenia słoneczne, pęcherze, krwawienia i osłabienie,
Mimo leczniczych mocy dziurawca ziela tego nie powinny stosować kobiety w ciąży i karmiące piersią. Nie jest on również zalecany osobom z zaburzeniami wątrobowymi. Warto także pamiętać, że dziurawiec wchodzi w interakcje z lekami takimi jak warfaryna, cyklosporyna, dekstrometorfan, teofilina, amitryptylina i digoksyny.
