Mianem czyraka określamy bolesny i brzydki wrzód. Pojawić może się w różnych miejscach na ciele, ale zazwyczaj spotykamy go na twarzy, uchy, pośladku czy w pachwinie. Sam czyrak nie jest zaliczany do niebezpiecznych schorzeń, trzeba jednak pamiętać, że ten wrzód bardzo często towarzyszy poważniejszym chorobom bakteryjnym wywoływanym przez gronkowca. Na szczęście zastosowanie odpowiedniego leczenia pozwala się pozbyć czyraka, tak aby nie pozostawał po nim najmniejszy ślad.
Czyrak jest wrzodem, który znany jest również pod nazwą ropnia lub gronkowca. Określany jest jako ropne zapalenie mieszka włosowego. Początkowo jego objawy są mało inwazyjne. Symptomem zwiastującym czyraka jest lekkie zaczerwienienie, a następnie delikatny guzek, który po kilku dniach zaczyna robić się biały. Wynika to z tego, że pod skórą zbiera się ropa. Czyraki są dość powszechnym schorzeniem. Lekarze uczulają jednak, aby ropni nie bagatelizować. Brak leczenia lub stosowanie nieodpowiedniej kuracji może prowadzić do poważnych powikłań i komplikacji.
Przyczyny powstawania czyraków
Czyraki są przypadłością, którą najczęściej wywołuje gronkowiec złocisty. Jego nosicielem jest co trzecia osoba na świecie. Występuje on na skórze, w mieszkach włosowych i na błonach śluzowych nosogardła i przewodu pokarmowego. Gronkowca złocistego spotkać można również na narządach płciowych. Bakteria przedostaje się do wnętrza skóry poprzez drobne rany, zadraśnięcia i atakuje ich mieszki. Zakażeniu gronkowcem złocistym, a więc i czyrakiem sprzyja też cukrzyca, złe odżywienie, problemy z systemem immunologicznym, brak lub niewłaściwa higiena, podrażnienie skóry substancjami chemicznymi, otyłość, choroby nerek i wątroby, AIDS, HIV oraz alkoholizm. W grupie ryzyka znajdują się też dzieci i osoby starsze.
Czyraki – miejsce występowania
Co do zasady czyraki mogą pojawić się na całym ciele, lekarze wskazują jednak, że najczęstsze umiejscowienie ropni to: owłosiona skóra głowy, twarz, pachy, pachwiny, pośladki oraz szyja. Czyrak może również występować na powiece oka. Ten rodzaj ropnia znany jest jako jęczmień. Czyraki mogą występować pojedynczo lub po kilka sztuk obok siebie. W tym drugim przypadku mówimy o czyraku gromadnym.
Jak wygląda czyraka?
Czyrak daje bardzo charakterystyczne objawy. Na początku możemy zaobserwować delikatne zaczerwienienie oraz nabrzmiały, bolący guzek o średnicy ok. 1 cm. Z czasem wrzód powiększa się i robi się coraz bardziej miękki, co wynika z tego, że napełnia się ropą. Zaawansowany czyrak objawia się czerwoną, bardzo bolesną i piekącą skórą (występuje ona wokół wrzodu). Wokół pierwszego czyraka mogą pojawić się też inne wrzody. Oprócz tego jako objawy zaawansowanego czyraka wymienia się ogólne złe samopoczucie, gorączkę i powiększenie węzłów chłonnych. Przy standardowym przebiegu w pewnym momencie czyrak po prostu pęka i oczyszcza się. Chory czuje ulgę, a rana goi się kilkanaście dni. Zdarza się, że po pęknięciu czyraka na ciele pojawiają się kolejne krostki, wtedy to choroba przybiera przewlekły charakter i na jej pozbycie się można poświęcić nawet kilka lat. Przewlekłe czyraki są bardzo męczące, uciążliwe i krępujące.
Czyrak – groźny wrzód?
Większość opinii mówi o tym, że czyrak nie należy do szczególnie groźnych wrzodów. Należy jednak pamiętać, że istnieją wyjątki. Czyrak na twarzy czy nosie powinien być obowiązkowo leczony. Kuracje trzeba także podjąć, kiedy wrzód pojawi się na górnej wardze, oku lub uchu. Nieleczony czyrak może wywołać septyczne zapalenie sąsiadujących żył lub zapalenie opon mózgowych. Obydwa te schorzenia są groźne dla zdrowia i życia człowieka.
Jak leczyć czyraki?
W większość przypadków czyrak nie wymaga leczenia ambulatoryjnego czy hospitalizacji. Niewielkie wrzody, które pojawiają się sporadycznie znikają samoistnie. W takich przypadkach nie stosuje się specjalnych środków zapobiegawczych. Zmianę zawsze jednak warto skonsultować z lekarzem i obserwować czy nie przybiera na zaawansowaniu. Warto pamiętać, że leczenie czyraków domowymi sposobami nie jest wskazane. Mogą one doprowadzić do komplikacji i zaawansowania choroby. Czyraków nie powinno się rozdrapywać, nakłuwać i wyciskać. Rekomenduje się jedynie przykładanie do nich ciepłych kompresów i to wtedy, gdy z wrzodu zaczyna sączyć się ropa. Ranę można przemywać również antybakteryjnymi środkami lub spirytusem salicylowym.
W przypadku zaawansowanych czyraków czy też czyraczności (występowaniu kilku wrzodów jednocześnie w jednym miejscu) lekarz zazwyczaj zaleca kurację opartą na doustnym zażywaniu antybiotyków. W niektórych przypadkach konieczne jest nacięcie czyraka i opróżnienie go. Zabieg wykonywany jest przez lekarza w sterylnych warunkach, a po jego zakończeniu trzeba zażywać antybiotyki zapobiegające rozprzestrzenianiu się czyraka.
Czyraki to powszechne schorzenie. Ich popularność wynika z tego, że są one zaraźliwe. Aby się nimi zarazić, wystarczy, że dotkniemy miejsce, w którym znajduje się wrzód. Należy o tym pamiętać i dbać o podstawy higieny. Zapobiega to rozprzestrzenianiu się problemu i uchroni nas przed mało estetycznymi wrzodami na ciele.
