Choroba Buergera to zakrzepowo-zarostowe zapalenie naczyń. Choroba ta dotyka naczyń kończyn górnych i dolnych. Polega na zwężeniu światła tętnic i żył, a w skrajnych przypadkach nawet do ich zamknięcia. W wyniku tego dochodzi do niedokrwienia. Najpoważniejszą konsekwencją choroby Buergera jest wdanie się gangreny w kończyny i ich amputacja. Zobacz, czym objawia się zakrzepowo-zarostowe zapalenie naczyń i jak mu zapobiegać.
Na chorobę Buergera najczęściej zapadają mężczyźni przed 45 rokiem, u których występują predyspozycje genetyczne do tego typu schorzenia, a także nadużywanie wyrobów tytoniowych. Objawy zakrzepowo-zarostowego zapalenia naczyń bardzo często są niecharakterystyczne i ignorowane przez wiele osób. Ważne jest jednak, aby leczenie rozpocząć jak najszybciej. Nieleczona choroba Buergera ma poważne konsekwencje.
Jakie są przyczyny choroby Buergera?
Dokładne przyczyny występowania choroby Buergera nie są do końca znane. Lekarze podejrzewają, że może ona wynikać z uwarunkowań genetycznych. Do jej powstawania mogą również prowadzić procesy autoimmunologiczne, w których organizm sam atakuje swoje zdrowe tkanki. Chociaż bezpośrednia przyczyna schorzenia nie jest znana, to rozpoznane są czynniki ryzyka. Do wywołania choroby Buergera przyczynia się palenie papierosów lub zażywanie nikotyny w jakikolwiek inny sposób. Jako czynniki ryzyka wskazuje się też cukrzycę i miażdżycę.
Choroba Buergera – objawy zwiastujące
Objawy choroby Buergera nie zawsze są charakterystyczne i jednoznaczne. Jako pierwsze symptomy schorzenia wskazuje się ból w zajętym miejscu, który ma charakter napadowy i zazwyczaj ustępuje po odpoczynku. Często dolegliwościom bólowym towarzyszy też mrowienie w kończynach oraz nadmierne odczuwanie zimna. Powodem do niepokoju są też zmiany koloru skóry objawiające się blednięciem lub sinieniem na rękach i nogach.
Choroba Buergera – jak ją zdiagnozować?
Podstawą diagnozy przy chorobie Buergera jest wywiad, który pozwala ustalić występowanie czynników ryzyka. Ważne jest również badanie angiograficznego oraz nieinwazyjnego testu Allena.
Jak leczyć chorobę Buergera?
Leczenie choroby Buergera przede wszystkim obejmuje rzucenie palenia oraz zaprzestanie używania produktów zawierających nikotynę. Lekarz dobierając farmaceutyki, powinien wybrać takie, które wspomoże wyjście z nałogu nikotynowego. Leki na chorobę Buergera mają na celu zmniejszyć krzepliwość krwi oraz działają przeciwzapalnie i immunosupresyjnie. Oprócz zażywania leków ważne jest również zdrowa dieta. Konieczne jest unikanie alkoholu oraz produktów uczulających, które mogą wywoływać i nasilać stany zapalne. Najlepiej jest stosować tę samą dietę jak przy miażdżycy.
Fizjoterapia przy zakrzepowo-zarostowym zapaleniu naczyń
Leczenie zakrzepowo-zarostowego zapalenia naczyń zawsze wspierane jest rehabilitacją. Jej celem jest poprawienie ukrwienia chorych naczyń krwionośnych, ponowne ich rozszerzenie oraz obniżenie napięcia mięśni i łagodzenie dolegliwości ruchowych. W czasie fizjoterapii wykonuje się masaże lecznicze, kąpiele i okłady. Chory poddawany jest również jonterpaii, promieniowaniu oraz elektrostymulacji. Kolejnym etapem są ćwiczenia nazywane treningiem Buergera. Jest to specjalnie opracowany zestaw ćwiczeń. Polega on na wykonywaniu naprzemiennie ćwiczeń, które prowadzą do niedokrwienia, przekrwienia i relaksacji koniczyn. Trening Buergera polega na wykorzystaniu siły grawitacja. Pozwala to na opróżnianiu i napełnieniu naczyń krwionośnych.
Choroba Buergera – jak jej zapobiegać?
Zarówno, aby zapobiegać rozwojowi choroby Buergera, jak i chronić się przed nią należy stosować profilaktykę. Należy jeszcze raz podkreślić, że podstawą jest rzucenie palenia. Zaleca się również prowadzenie aktywnego tryby życia, stosowanie zdrowej i urozmaiconej diety, dbanie o higienę stóp, nienoszenie ciasnych i mało przewiewnych butów, unikanie stresu.
Nie stosowanie się do zaleceń lekarza i rezygnacja z kuracji może prowadzić do rozwoju choroby i groźnych powikłań. Nieleczona choroba Buergera to pogłębianie się niedokrwienia tkanek i zupełnie zamknięcie światła naczyń. Wywołuje to bardzo duży ból oraz powstawanie trudno gojących się ran na rękach i nogach. W skrajnych przypadkach pojawia się gangrena, zagrażająca życiu człowieka. Jeśli ta się rozwinie, jednym wejściem jest amputacja zainfekowanej kończyny.
Choroba Buergera w każdym stadium obniża komfort życia chorego i może prowadzić do ciężkich powikłań. Lekarze zaznaczają jednak, że szybkie rozpoczęcie leczenia, stosowanie się do zaleceń lekarza oraz prowadzenie zdrowego trybu życia pozwala w miarę normalnie funkcjonować. Aby rozpocząć szybkie leczenie, do lekarza należy zgłosić się zaraz po zauważeniu u siebie objawów choroby. Zaniepokoić powinny nawracające silne bóle w stopie lub podudziu, które nasilają się podczas chodzenia i ustępują po wypoczynku, bladość lub zasinienie kończyn, mrowienie i odczuwanie w nadmiernym stopniu zimna. W przypadku, gdy choroba Buergera może dawać bardziej widoczne objawy takie jak zaniki mięśniowe, martwice czy bolesne i trudno gojące się owrzodzenia.
