Wirus wywołujący wirusowe zapalenie wątroby typu C został rozpoznany zaledwie ćwierć wieku temu. Podaje się, że jego nosicielem jest co czwarta osoba na ziemi. Do zarażenia nim dochodzi w wyniku kontaktu z krwią chorego. W niemal 80% choroba przechodzi w postać przewlekłą. Zobacz, jakie są objawy wirusowego zapalenia wątroby typu C oraz sposoby leczenia tego schorzenia.
Wirusowe zapalnie wątroby typu C to choroba zakaźna, która wywoływana jest przez wirus HCV. W Polsce najczęściej do zakażenia dochodzi poprzez wirus genotypu 1 podtyp b i warto wiedzieć, że jest to wirus najtrudniejszy w leczeniu. Po dostaniu się tego wirusa do organizmu dochodzi do jego namnażania i wywołania choroby. Pierwsze objawy zapalenia wątroby typu C występują od 20 do 150 dni od przedostania się wirusa do organizmu.
Wirusowe zapalenie wątroby typu C – jak może dojść do zakażenia?
Do zakażenia WZW C dochodzi w wyniku kontaktu z krwią zakażonej osoby. Jako drogi zakażania wskazuje się przede wszystkim zabieg medyczne np. transfuzję krwi, operacje, zabiegi stomatologiczne lub dermatologiczne. Do zakażenia wirusowym zapalenie wątroby może też dojść w wyniku robienia tatuaży czy wstrzykiwania narkotyków. Źródłem zakażenia mogą być rękawiczki lekarskie, igły wielokrotnego użytku, cudze cążki czy żyletki. Warto zaznaczyć, że WZW typu C nie jest chorobą przenoszoną drogą płciową, jednak ostrzega się, że niewielkie ryzyko zakażenia istnieje, jeśli dochodzi do uszkodzenia naskórka lub błony śluzowej narządów rodnych.
Należy pamiętać, że przebywanie na co dzień z osobą chorą na WZW C nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. Wirus nie rozprzestrzenia się przez kichanie, kaszel, trzymanie za ręce, pocałunki, korzystanie z tej samej toalety czy wanny, jedzenie żywności przygotowanej przez zakażoną osobę, pływanie w tym samym basenie, sport czy zabawę z dziećmi. Środki bezpieczeństwa zalecają jednak, aby osoba chora dezynfekować i zabezpieczała wszelkie skaleczenia i otarcia.
Wirusowe zapalenie wątroby typu C – grupa ryzyka
Epidemiolodzy wskazują, że najczęściej WZW typu C wykrywa się u osób, u których dokonano transfuzji krwi przed rokiem 1992 roku, które były wielokrotnie hospitalizowane i przeszły zabiegi chirurgiczne, podawane były dializie oraz badane endoskopowo. W grupie ryzyka znajdują się też pracownicy służby zdrowia, strażacy i policjanci.
Wirusowe zapalenie wątroby typu C – objawy
Zapalenie wątroby typu C u większości osób nie powoduje żadnych charakterystycznych dolegliwości. Na początku choroba daje podobne objaw do choroby posurowiczej, czyli występują bóle i obrzęki mięśni i stawów, ogólne osłabienie, gorączka, biegunka, ból brzucha, powiększenie węzłów chłonnych. W przypadku, kiedy wirusowe zapalnie wątroby typu C przechodzi w fazę ostrą, dochodzą do tego takie objawy jak: niepokój, brak apetytu, problemy z koncentracją, nudności, utrata masy ciała, spadek nastroju, depresja. Przy ostrym WZW typu C może rozwijać się też żółtaczka, która objawia się zażółceniem skóry i białek ocznych, a także uporczywym świądem skóry.
Przewlekłe zapalenie wątroby typu C
W 80% zapalenie wątroby typu C przechodzi w postać przewlekłą. Jest ona niebezpieczna dla zdrowia, bowiem nieleczona prowadzi do marskości wątroby w ciągu ok. 20 lat oraz zwiększa ryzyko wystąpienia raka wątroby. Jako objawy marskości wątroby podaje się: wodobrzusze, żółtaczkę, chroniczne zmęczenie, osłabienie, utratę apetytu, spadek wagi, swędzenie skóry, podskórne wylewy, pękanie naczynek, krwotoki z nosa i dziąseł, nadciśnienie wrotne, żylaki przełyku oraz uszkodzenie wątroby.
Jak zdiagnozować WZW typu C?
Podstawowym badaniem diagnostycznym przy podejrzeniu WZW typu C są próby wątrobowe. Wykonuje się je z próbki krwi, pobranej z żyły w zgięciu łokciowym. Podwyższony wynik prób wątrobowych, może świadczą o stanie zapalnym toczącym się w wątrobie i jest podstawa do dalszych analiz takich jak badanie krwi na obecność przeciwciał anty-HCV.
Leczenie wirusowego zapalenia wątroby typu C
Pierwszą i podstawową informacje jest to, że wirusowe zapalenie wątroby typu C da się wyleczyć. Kuracja opiera się na farmakologii. Jej celem jest hamowanie namnażania się wirusa oraz jego całkowite usuniecie z orgiazmu. Aby dobrać najlepszą metodę leczenia, wykonuje się badania określające genotyp i podtyp wirusa HCV oraz jego ładunki. Leki na wirusowe zapalenie wątroby typu C to: sofosbuwir, ledipaswir, symeprewir, rybawiryna, elbaswir, grazoprewir, daklataswir, parytaprewir, ombitaswir, rytonawir. Najczęściej stosuje się je w kombinacjach, a wybór leków zależy od tego, jakie schorzenia towarzyszą WZW typu C.
Leczenie wirusowego zapalenia wątroby typu C obejmuje nie tylko zażywanie leków, ale także i dietę. Zaleca się, aby jeść rzeczy, które nie będą obciążać wątrobę. Posiłki powinny być spożywane często i w małych ilościach. Należy zadbać o to, aby były lekkostrawne i nie zawierały duże ilości tłuszczów, węglowodanów, soli, konserwantów i barwników. W czasie leczenia obowiązuje również bezwzględny zakaz spożywania alkoholu, zaleca się też rzucenie palenia.
