Parodontoza to zapalenia przeziębia. Choroba jest infekcją dziąsła, błony śluzowej, kości zębodołu i cementu korzeniowego. Paradontoza jest chorobą niebezpieczną. Nieleczona nie tylko negatywnie wpływa na wygląd uzębienia, ale i może prowadzić do wypadania zębów. Wskazuje się, że na paradontozę w Polsce choruje aż 70% osób w Polsce. Tymczasem niewiele z nas wie, skąd się bierze zapalenie przyzębia i jak się przed nim ustrzec, a także skutecznie leczyć. Poznaj przyczyny powstawania i sposoby leczenia paradontozy.
Paradontoza jest chorobą zębów, która atakuje podstępnie. Boryka się z nią wiele osób. W większości przyzębica jest wynikiem niedbałości o higienę jamy ustnej. Należy obalić mit, że paradontoza jest schorzeniem uwarunkowanym genetycznie i nie można z nią skutecznie walczyć.
Przyczyny paradontozy
Przyzębica powstaje jako skutek długotrwałego procesu zapalnego, które wywołane jest przez drobnoustroje chorobotwórcze. Te naturalnie gromadzą się w miejscu zetknięcia dziąseł z zębami. Gromadzący się osad jest niczym innym jak kamieniem nazębnym (płytką nazębną), a jego składnikami jest nie tylko flora bakteryjna, ale i resztki spożywanych przez nas pokarmów. W przypadku, gdy osad nie jest regularnie usuwany, twardnieje (mineralizuje się) przy krawędzi dziąsła, a później dociera do korzenia i wbija się pod tkankę miękką. Powoduje to stałe drażnienie dziąsła, obrzęk i ból, a także cofanie się działa przed kamieniem. W przypadku, gdy nie rozpocznie się leczenia paradontozy, to tkanka miękka mocują zęby w kości szczęki ulegnie uszkodzeniu, a w końcu zniszczeniu. Skutkuje to tym, że zęby są bardzo luźno osadzone w szczęce i mogą wypadać, są też wrażliwe na zmiany temperatury i smaki słodkie oraz kwaśne.
Kamień nazębny nie jest jedyną przyczyną paradontozy. Podłożem tej choroby jest również niedobór koenzymy Q10 w komórkach błony śluzowej jamy ustnej i dziąseł. Niedobór koenzymy Q10 jest przede wszystkim problemy osób starszych, nie oznacza to jednak, że paradontoza dotyka tylko ich. Problem może dotknąć nawet nastolatków czy dzieci. Dane medyczne podaję, że kłopoty z przyzębiem ma 50% 7 latków i aż 75% 12 latków z polskich miast. Przyczyną paradontozy u dzieci są zazwyczaj uwarunkowania genetyczne. Choroba wymaga leczenia antybiotykami, a niekiedy zabiegów chirurgicznych.
Czynniki sprzyjające występowaniu paradontozy to:
- Okres dojrzewania;
- Zła higiena jamy brzusznej,
- Choroby ogólnoustrojowe (cukrzyca, białaczka, zespół Downa, AIDS);
- Palenie papierosów;
- Źle dopasowane protezy;
- Wady zgryzu;
- Źle założone wypełniania;
- Zaburzenia hormonalne;
- Ciąża;
- Przyjmowanie niektórych leków (m.in. przeciwpadaczkowych, immunosupresyjnych, przeciw nadciśnieniu tętniczemu, białaczkom, miejscowym uczuleniom lub zatruciu metalami ciężkimi).
Kamień nazębny główną przyczyną paradontozy
Kamień nazębny to powszechny problem. Całkowite wyczyszczenie z niego zębów domowymi sposobami jest niemożliwe. Kamień powinno się więc regularnie usuwać u dentysty za pomocą specjalistycznego sprzętu. Zabieg usuwania kamienia u dentysty powinno się przeprowadzać 2-4 razy do roku.
Objawy paradontozy
Objawy, które świadczą o paradontozie to:
- Zaczerwienione, obrzmiałe, swędzące i bolące dziąsła;
- Krwawienie z dziąseł podczas szczotkowania, nitkowania czy jedzenia twardych produktów; w czasie zabiegów pielęgnacyjnych można zauważyć, że dziąsła cofają się i odsłaniają szyjki zębowe, towarzyszy też nadwrażliwości na ciepłe i zimne pokarmy lub napoje;
- Chwianie się zębów;
- Nieprzyjemny oddech.
Leczenie paradontozy
Choroby przyzębia wymagają leczenia stomatologicznego. W niektórych przypadkach konieczne jest leczenie chirurgiczne. To jest wymagane, kiedy stan zapalny dziąseł obejmuje głębokie tkanki przyzębia. Leczenie chirurgiczne paradontozy polega na usunięciu tkanek zmienionych, ich naprawę lub odtworzenia. Metody leczenia to np. dokoronowe przemieszczenie tkanek, sterowane odtwarzanie tkanek za pomocą wszczepialnych błon zaporowych, wszczepów kostnych (z kości ludzkiej lub zwierzęcej) i bioszkieł naturalnych lub syntetycznych. W efekcie leczenia powstaje nowa tkanka, będącą kopią tej naturalnie i pod względem budowy i pełnionych funkcji. Podstawą w leczeniu paradontozy jest odbudowanie przyczepu, czyli więzadeł przyzębnych.
W skrajnych przypadkach przy zaawansowanej paradontozie konieczne jest zastosowanie nowoczesnych preparatów emdogainowych, zawierających białko szkliwa tzw. białka hydrofobowe, które stymulują odtwarzanie tkanek. Lek jest stosunkowo nowy i zawiera amelogeniny, białka uzyskane z zawiązków zębów prosiąt.
Domowe sposoby na paradontozę
W leczeniu paradontozy pomoc mogą również domowe sposoby oraz leczenie niekonwencjonalne. Chorym zaleca się stosowanie odpowiedniej pasty do zębów oraz płynu do płukania. Alternatywą dla aptecznych płynów są ziołowe płukanki z rumianku, szałwii lub mieszanek ziołowych. Naturalnym sposobem na paradontozę jest również nalewka z dziurawca – trzeba jednak uważać, bowiem napój ten wchodzi w reakcje z wieloma lekami i może powodować powstawanie zmian skórnych.
Pomocą w leczeniu paradontozy jest także prawidłowa dieta, która buduje odporność organizmu oraz uzupełnia niedobór koenzymu Q10. Koenzym można suplementować, tak samo ważny prawidłowej budowy zębów wapń.
