Padaczka jest jedną z najczęściej występujących chorób neurologicznych. Jak podają dane medyczne, cierpi na nią ok. 1% społeczeństwa. Z jej objawami muszą zmagać się zarówno osoby dorosłe, jak i dzieci. Objawy, które wywołuje epilepsja, znacząco wpływają na codzienne funkcjonowanie oraz postrzeganie chorych przez społeczeństwo. Ataki padaczki, z którymi głównie kojarzymy epilepsję, budzą u ludzi niepokój i przerażenie. Jednak z epilepsją da się normalnie żyć. Stosowanie się do zasad oraz zażywanie leków pozwala zminimalizować, a nawet wyciszyć objawy choroby. Zobacz, jak wygląda życie z padaczką.
Czym jest i jak wygląda padaczka?
Epilepsja jest chorobą, która wynikać może z uwarunkowań genetycznych lub też przebytych chorób, doznanych urazów. Szacuje się, że cierpi na nią co setna osoba. Padaczka jest chorobą mózgu. Polega na nieprawidłowym funkcjonowaniu komórek mózgowych, co skutkuje nagłymi i krótkotrwałymi atakami epileptycznymi. Napady te mają różne oblicza i zależne są od tego, na jaki rodzaj padaczki się cierpi. Wbrew pozorom omdlenie, drgawki oraz tocząca się z ust ślina to nie jedyne objawy padaczki i niejedyny przebieg ataku epileptycznego. Padaczka bez drgawek może się objawiać m.in.:
- silnymi skurczami mięśni,
- drętwieniem różnych części ciała,
- zaburzeniami mowy,
- omamami słuchowymi, wzrokowymi lub czuciowymi,
- krótkotrwałym zanikiem świadomości.
W przypadku ostrzejszych napadów padaczkowych mamy do czynienia z utratą przytomności, rytmicznymi skurczami ciała przechodzącymi w drgawki oraz ślinotokiem.
Rodzaj i nasilenie objawów oraz intensywność napadu padaczkowego zależą od aktywności obszaru kory mózgowej, w której dochodzi do wyładowań. Do tych może dojść w jednej półkuli, dwóch lub tylko w części kory mózgowe. Bez względu jak wyglądają napady, nie trwają one zbyt długo. Standardowo napad padaczki trwa ok. 5 minut. W przypadku wystąpienia pierwszego ataku padaczkowego, w jakimkolwiek stopniu natężenia należy pilnie skontaktować się z lekarzem. Rozpoczęcie leczenia pomoże w normalnym funkcjonowaniu.
Jak wygląda życie z padaczką?
Padaczka jest chorobą, której nie da się wyleczyć. Właściwa terapia pozwala jednak wyciszyć objawy choroby i zapewnia epileptykowi normalne życie. Życie z padaczką nie oznacza konieczności rezygnowania z nauki, życia zawodowego oraz towarzyskiego, uprawiania sportu czy podróżowania. Aby jednak wszystkie te aktywności były możliwe, osoba chora na padaczkę musi przestrzegać pewnych zasad i reguł, do takich należy:
- regularne przyjmowanie leków przepisanych przez lekarza – jak pokazują dane, właściwe dobranie farmaceutyków pozwala w ok. 70% kontrolować występowanie napadów padaczkowych; leki należy przyjmować systematycznie w przepisanej dawce, a ewentualne ich odstawienie zawsze konsultować z lekarzem; z nim należy również konsultować zażywanie innych farmaceutyków, które mogą wchodzić w reakcje z lekami przeciwpadaczkowymi, mowa tu np. o tabletkach antykoncepcyjnych czy lekach na depresje;
- unikać czynników podwyższających ryzyko wystąpienia ataku epileptycznego – wskazuje się, że napady wywoływać mogą takie czynniki jak: stres, silne emocje, zmęczenie, brak snu, infekcje, zbyt wysoka temperatura, przebywanie w dusznych pomieszczeniach, duża wilgotność powietrza niska zawartość tlenu w powietrzu, bodźcie świetlne, bodźcie wzrokowej lub słuchowe, które nagle występują;
- poinformować przełożonego/nauczyciela/osobę, z którą się podróżuje o chorobie oraz zasadach udzielenia pierwszej pomocy w przypadku wystąpienia napadu padaczkowego.
Padaczka a jazda samochodem
Stosowanie się do zaleceń lekarza i przyjmowanie leków pozwala chorym na padaczkę na prowadzenie normalnego życia. Jednym z jego objawów jest prowadzenie samochodu. Chociaż u niektórych osób chorych na epilepsję błyski świateł, stres czy wysoka temperatura w pojeździe mogą wywoływać napady, to jeśli takie udaje się powstrzymywać lub kontrolować padaczka nie jest bezwzględną przeszkodą w uzyskaniu prawa jazdy. Podczas badań lekarskich epileptycy przechodzą dodatkowe testy m.in. przeprowadzone u neurologa ,jeśli nie wykażą one nieprawidłowości, a napady padaczkowe nie wstąpiły w ciągu ostatnich 2 lat, to można otrzymać lub przedłużyć prawo jazdy kategorii A, A1, B, B1, B+E, T.
Jak postępować w przypadku ataki padaczki?
W przypadku, gdy jest się świadkiem ataku padaczki, choremu należy udzielić pierwszej pomocy. Ta opiera się na ułożeniu go w pozycji bocznej, co zapobiega zachłyśnięciu się śliną. Kolejnym krokiem jest zabezpieczenie głowy przed urazem. Można pod nią podłożyć płaską poduszkę, koc lub dłonie. Na końcu warto zapewnić choremu dopływ świeżego powietrza, np. otwierając okno. Z epileptykiem należy pozostać do momentu ustąpienia objawów ataki. Trzeba pamiętać, że drgawek lub innych objawów nie można próbować powstrzymywać samodzielnie. Zabrania się krępowania ciała czy wkładania przedmiotów pomiędzy zęby. W przypadku, gdy jest się świadkiem napadu padaczkowego osoby nieznanej, można od razu wezwać pogotowie, gdy ataku doświadcza bliska osoba i wiemy jak jej pomoc, może zrezygnować z wezwania pomocy medycznej. Po tę trzeba jednak bezwzględnie zadzwonić, jeśli po pierwszym ataku nastąpią kolejne, chory nie odzyskuje świadomości lub atak jest dłuższy niż 7 minut.
