Rumień po ukąszeniu kleszcza nazywany jest tym wędrującym. Jego pojawianie się oznacza, że zostało się zarażonym boreliozą, czyli najpopularniejsza choroba odkleszczową. Trzeba jednak zaznaczyć, że rumień wędrujący nie pojawia się u wszystkich osób chorujących na boreliozę. Szacuje się, że rumień po ukąszeniu kleszcza występuje u mniej niż 50% osób zakażonych. Jego pojawianie się jest więc kwestię indywidualną, tak samo, jak czas, po jakim się ujawnia oraz po jakim ustępuje. O ile tych zmiennych nie da się dokładnie określić, to medycyna doskonale wie, co robić, jeśli rumień po ukąszeniu kleszcza się pojawi. Zobacz, jakie kroki wtedy podjąć.
Rumień wędrujący jest pierwszym i najbardziej znanym objawem boreliozy. Niestety nie występuje on u wszystkich. Lekarze podają, że zauważa się go u mniej niż 50% choroby. Jego brak znacząco utrudnia diagnozę boreliozy oraz sprawia, że bardzo często jest ona stawiana późno, co utrudnia leczenie i prowadzi do powstawania powikłań po ugryzieniu przez kleszcza. Trzeba jednak zaznaczyć, że brak zauważenia rumienia wędrującego nie zawsze oznacza, że go nie ma. Bardzo wiele osób nie wie, jak wygląda rumień po ukąszeniu kleszcza, ani gdzie on się pojawia, przez to przeocza ten ważny objaw boreliozy. Rumień wędrujący szczególnie łatwo przeoczyć u dzieci. U najmłodszych ma on tendencje do pojawiania się nie w tym miejscu, w którym nastąpiło ugryzienie kleszcza.
Jak wygląda rumień po ukąszeniu kleszcza?
Rumień wędrujący, nazywany też rumieniem pełzającym występuje zazwyczaj 7 dni po ugryzieniu przez kleszcza i dostaniu się do organizmu baterii nazywanych krętkami borrelia (to one odpowiadają za rozwój boreliozy u człowieka). Na początku rumień wędrujący ma postać małej plamki lub czerwonej grudki, której średnica oscyluje w okolicach 5 centymetrów. Zmiana skórna ma pierścieniowy kształt oraz jaśniejszy kolor w środku. Lekarze uczulają, że nie jest to jednak wyznacznik. Rumień po ukąszeniu kleszcza może być również jednolicie zabarwiony. Charakterystyczne jest natomiast to, że jego brzegi są wyraźnie odgraniczone oraz fakt, że powstaje na poziomie skóry. Rumień pełzający nie wywołuje bólu ani nie swędzi, bardzo rzadko też przebiera inny niż wyżej opisany wygląd.
Lekarze uczulają, że w przypadku ugryzienia przez kleszcza, należy uważnie i z wielką dokładnością oglądać swoje ciało przez kilka dni, a nawet do 14 dni. Rumień wędrujący zazwyczaj występuje w miejscu ugryzienia, jednak może się zdarzyć (najczęściej u dzieci), że pojawia się na odległym od ugryzienia fragmencie ciała.
Rumień po ukąszeniu kleszcza – objawy towarzyszące
U niektórych osób wraz z pojawianiem się rumienia wędrującego mają wystąpić dodatkowe objawy. Są one niezwykle rzadko spotykane, ale warto je znać. Do objawów współtowarzyszących zalicza się: podwyższoną temperaturę skóry w obrębie zmiany swędzenie lub pieczenie rumienia, objawy grypopodobne, czyli np. zmęczenie, ból głowy, mięśni i stawów.
Rumień wędrujący – dlaczego się nie pojawia?
Pojawienie się rumienia po ukąszeniu kleszcza oraz czas, w jakim on wystąpi, jest sprawą indywidualną. Jego występie uzależnione jest od indywidualnych predyspozycji danej osoby. U niektórych zmiana skórna po ukąszeniu kleszcza występuje niemal natychmiast, u innych po miesiącu, a u niektórych w ogóle. Należy pamiętać, że brak rumienia wędrującego nie jest jednoznaczny z tym, że nie zaraziło się boreliozą.
Rumień po ukąszeniu kleszcza – ile się utrzymuje?
Na to, ile czasu rumień wędrujący będzie się utrzymywał na skórze, wpływa podjęte leczenie oraz indywidualne predyspozycje. Medycyna nie określa jednego czasu, po którym rumień znika. Rumień może utrzymywać się długo, jeśli dojdzie do nadkażenia go innymi drobnoustrojami.
Rumień po ukąszeniu kleszcza – jak leczyć?
Leczenie rumienia po kleszczu opiera się na zażywaniu antybiotyków. Aby lekarz mógł go przepisać, konieczne jest rozpoznanie rumienia wędrującego lub innej formy boreliozy. Pierwszym krokiem w kuracji jest podawanie amoksycyliny, doksycykliny lub cefuroksym. Leki na nich oparte należy zażywać od 14 do 21 dni zgodnie z zaleceniami lekarza. W niektórych przypadkach zalecane jest zażywanie azytromycyny lub klarytromycyny. Medykamenty te mają zastosowanie głównie u osób z nadwrażliwością na antybiotyki beta-laktamowe.
Rumień wędrujący – profilaktyka
Rumień wędrujący jest oznaką zakażenia boreliozą. Jest to podstępna choroba, której trudno zapobiegać. Do dziś nieznane są żadne medyczne sposoby uchronienia się przed ugryzieniem kleszcza. Lekarze nie opracowali skutecznej szczepionki na boreliozę. Warto jednak podjąć kroki zabezpieczają. Metody pozwalają zminimalizować ryzyko wystąpienia rumienia wędrującego, opierają się na zabezpieczeniu ciała przed wejściem do lasu czy na łąkę. Kleszcze najczęściej bytują w wysokich trawach. Stąd też przed udaniem się na wycieczkę warto stosować repelenty odstraszające owady oraz zadbać o odpowiedni ubiór – wysokie buty, długie spodnie, bluzkę z długim rękawem. Po wyjściu z lasu czy innego zagrożenia kleszczami obszaru należy sprawdzić całe ciało. Najbardziej na ugryzienia kleszczy narażona jest owłosiona skóra głowy, okolice pachwin i pach.
